Յուրա Մովսիսյանի տրանսֆերն իրագործած գործակալներ. Մտածելով միայն բանկային հաշվիդ մասին՝ ստիպված կլինես զոհաբերել շատ բաներ

«Մենք երազում ենք մի օր ստեղծել ակումբ, որտեղ կկարողանանք օգտագործել մեր սելեկցիոն եւ կազմակերպչական հնարավորությունները»:

Այդ մասին NEWS.am Sport-ի թղթակցի հետ զրույցում ասացին ֆուտբոլային գործակալներ Տիգրան Մկրտչյանն ու Դավիթ Աբրահամյանը, որոնք իրագործել են Ռոբերտ Արզումանյանի, Գեւորգ Ղազարյանի, Արթուր Եդիգարյանի, Արթուր Յուսպաշյանի տրանսֆերները:

Ամառային տրանսֆերային պատուհանի բացվելուց հետո Հայաստանի ազգային հավաքականի մի քանի ֆուտբոլիստներ փոխեցին ակումբները: Այդ բոլոր տրանսֆերների հետեւում կանգնած են երիտասարդ հայ գործակալներ Տիգրան Մկրտչյանն ու Դավիթ Աբրահամյանը, որոնք իրենց ուղին սկսել են՝ Յուրա Մովսիսյանին «Կրասնոդար» բերելով: Այժմ նրանք իրականացում են ինչպես հայ, այնպես էլ այլ ազգությունների ֆուտբոլիստների տեղափախություններ:

Վերջերս հավաքականի մի քանի ֆուտբոլիստներ իրենց տեղափոխության համար շնորհակալություն հայտնեցին ձեզ: Քչերը գիտեն ձեր մասին: Ինչպե՞ս որոշեցիք զբաղվել գործակալի գործունեությամբ:

Դավիթ. Ես դեռ 13 տարեկանից որոշել էի, որ պետք է անպայման լինեմ ֆուտբոլում եւ անեմ ամեն բան դրա համար: Դպրոցն ավարտելուց հետո ինձ հրաշքով հաջողվեց կապվել մի քանի կայացած գործակալների հետ: Հասկանալով, որ պետք է փորձ ձեռք բերել, ես առաջարկեցի նրանց իմ օգնությունը: Հենց այդպես էլ ամեն ինչ սկսվեց:

Այս պահին մենք արդեն ընկերություն ենք ներկայացնում եւ անում ենք մեր առաջին քայլերը: Մենք հեռանկարային ծրագրեր ունենք: Հույս ունենք քայլ առ քայլ իրականացնել դրանք եւ կատարելագործվել, քանի որ սովորելու դեռ շատ բան ունենք:

Տիգրան. Երբ թողեցի ֆուտբոլ խաղալը, ցանկություն առաջացավ դառնալ գործակալ: Դա իրականություն դարձավ, երբ 2010-ին փորձեցի Յուրա Մովսիսյանին օգնել տեղափոխվել «Կրասնոդար»,  եւ դա հաջողվեց: Այդ ժամանակ Դավիթն արդեն աշխատում էր այդ ոլորտում, եւ ես դիմեցի նրա օգնությանը: Միասին ավարտին հասցրինք գործարքը եւ սկսեցինք միասին աշխատել: Այժմ ունենք ընկերություն, որը կոչվում է «Football friends»: Մեզանից բացի այդտեղ աշխատում են նաեւ Սամվել Մովսիսյանն ու Ալան Ագուզարովը:

Փաստորեն դո՞ւք եք Յուրա Մովսիսյանին Ռուսաստան տեղափոխվելու «մեղավորները»:

Տիգրան. Յուրայի տեղափոխությունն իմ առաջին քայլերից էր այս ասպարեզում: Ես խոսեցի «Կրասնոդար» ակումբի ղեկավարության հետ եւ առաջարկեցի Յուրայի ծառայությունները: Նրանք շատ արագ արձագանքեցին, եւ մենք Դավիթի հետ սկսեցինք աշխատել այդ ուղղությամբ: Դավիթն իր վրա վերցրեց «Ռանդերսի» եւ «Կրասնոդարի» հետ  բանակցությունների գործընթացը եւ ուղեւորվեց Դանիա, իսկ ես զբազվում էի Յուրայի անհատական պայմանագրի հարցերով՝ բանակցելով ֆուտբոլիստի եւ «Կրասնոդարի» հետ: Շատ դժվար բանակցություններ էին: Տեւեցին երկու ամիս: Բայց վերջում ամեն ինչ հաջողվեց:

Հայ գործակալների հետ համագարծակցո՞ւմ եք:

Տիգրան. Հատուկ այդպիսի համագործակցություն չկա: Տարբեր գործարքներում համագործակցում ենք տարբեր գործակալների հետ, թե հայ, թե օտարերկրացի: Մեր աշխատանքում դա կարեւոր է, եւ մենք պատրաստ են համագործակցության եզրեր գտնել բոլոր ցանկացող կոլեգաների հետ:

Որքանո՞վ է ռիսկային գործակալի աշխատանքը, եւ ո՞րն է հաջողության գրավականն այս ոլորտում:

Տիգրան. Յուրաքանչյուր գործ ունի ռիսկ, ինչպես նաեւ մերը: Շատ կան հաջող գործակալներ: Ամեն մեկն ունի հաջողության իր գրավականը: Մենք   ընտրել ենք մեր ճանապարհը: Իմ կարծիքով, ամենից կարեւորը գործակալի եւ ֆուտբոլիստի միջեւ եղած կապն է: Որպեսզի համագործակցությունը հիմնված լինի ոչ միայն ֆինանսական փոխադարձ օգուտի վրա, այլ լինեն այլ կապող օղակներ, եւ ամենակարեւորը վստահությունն է: Քիչ կարեւոր չեն նաեւ ակումբների հետ հարաբերությունները: Պետք է այնպես աշխատես, որ հաջորդ անգամ ոչ թե դու դիմես նրանց, այլ նրանք՝ քեզ: Վառ օրինակ է Ռոբերտ Արզումանյանի գործարքը: Նա իրեն շատ լավ դրսեւորեց թե խաղային, թե մարդկային առումներով,  եւ ակումբը դիմեց մեզ բարձրակարգ հարձակվող գտնելու հարցում: Եվ այժմ այնտեղ տեղափոխվեց Սերգեյ Դավիդովը:

Դավիթ. Ավելացնեմ, որ գործակալի մասին այսօրվա պատկերացումներն ինձ այդքան էլ դուր չեն գալիս: Կա կարծրատիպ, որ գործակալը մարդ է, ով հարստանում է ֆուտբոլիտսի հաշվին: Բայց մարդիկ տարբեր են լինում: Կան մարդիկ, ովքեր ընտրում են այս ուղին հենց հարստանալու նպատակով, իսկ կան մարդիկ, ովքեր չեն տեսնում իրենց կյանքն առանց այդ գործի:

Երկորդ տարբերակում դու ունես առավելություն, քանի որ միայն այն դեպքում, երբ դու քեզ ամբողջությամբ նվիրում ես այս գործին, դու կարող ես առաջադիմել: Գործի հանդեպ այսպիսի ֆանատիզմը կարծես վառելանյութ լինի՝ այն քեզ մշտապես ուժ է տալիս:

Շատերն աշխատում են առանց ֆանատիզմի եւ ընդունում են աշխատանքը որպես բիզնես, եւ դա նույնպես եկամտաբեր է: Այսպես դու կարող ես առաջ անցնել շատ «ռոմանտիկներից», բայց մեկ ակնթարթ ամեն բան կկանգնի, եւ վառելանյութդ կավարտվի, քանի որ այստեղ շատ կարեւոր է մարդկանց հանդեպ քո վերաբերմունքը: Մտածելով միայն բանկային հաշվիդ մասին՝ դու ստիպված կլինես զոհաբերել շատ բաներ: Ֆուտբոլային աշխարհը մեծ չէ եւ բոլորը գիտեն միմյանց: Համբավը ամենակարեւոր բանն է: Իմ պարագայում, ես ուրախ եմ, որ ինձ համար շատ բաներ կան փողից ավելի կարեւոր: Նույնը կարող եմ ասել Տիգրանի, Սամվելի եւ Ալանի մասին: Ամենքս ունենք փողից ավելի առաջնային բաներ: Միավորելով դրանք՝ մենք լրացնում ենք մեկս մյուսի բացը եւ հույս ունենք ստանալ արդյունք:

Վերջերս Հայաստանի հավաքականի երեք ֆուտբոլիստներ տեղափոխվեցին Ղազախստանի առաջնություն: Շատ չե՞ն արդյոք ֆուտբոլիստները գնում մեզ ոչ այդքան ծանոթ առաջնություն:

Տիգրան.  Շատ եմ լսում կամ կարդում դժգոհություն մեր ֆուտբոլիստների՝ Ղազախստան տեղափոխվելու հետ կապված: Ես հասկանում եմ ֆուտբոլասերների մտահոգությունը, բայց դա ճիշտ քայլ էր: Ֆուտբոլիստները ցանկանում են տեղափոխվել այդ թիմեր, եւ մենք կատարում ենք նրաց ցանկությունը: Արթուր Եդիգարյանը «Գովերլայի» հետ պայմանագիրը երկարաձգելու փոխարեն ընտրեց «Կայրաթը», քանի որ վերջինս ավելի լավ թիմ է, ունի լավ մարզիչ եւ լավ ենթակառուցվածք: Ապագան ցույց կտա այդ տեղափոխությունների ճիշտ լինելը:

Դավիթ. Ղազախստանի առաջնությունը առաջադիմում է, եւ դա չի կարելի չնկատել: Սխալ է դատել առաջնությունն ըստ ՈւԵՖԱ-ում ունեցած վարկանիշի: Սա երիտասարդ առաջնություն է, որը 2001-ին ասիական գոտուց տեղափոխվեց եվրոպական: Վստահ եմ՝ առաջիկայում առաջնությունը կկատարելագործվի: Այսօր ներգրավվում են հայտնի ֆոտբոլիստներ եւ մարզիչներ: Մոտ ժամանակներս մեծ շեշտ կդրվի ենթակառուցվածքների զարգացման վրա: Չնայած այսօր էլ շատ ակումբներ ունեն շատ լավ պայմաններ: Բայց ամենամեծ առաջընթացը կլինի, երբ ղազախական ակումբներից մեկին հաջողվի Եվրոպայի լիգայի խմբային փուլ դուրս գալ:

Ձգտո՞ւմ եք հիմնականում համագործակցել հայ ֆուտբոլիստների հետ, թե՞ միեւնույն է՝ ով է հաճախորդը:

Դավիթ. Մենք մեր առջեւ չենք դնում սահմաններ այդ հարցում: Ամեն բան կախված է ֆուտբոլիստի մակարդակից: Բայց այսօր մենք հիմնականում աշխատում ենք Հայաստանի, Ռուսաստանի եւ Աֆրիկայի ֆուտբոլիստների հետ: Աֆրիկայում մենք չենք զբաղվում միջնորդությամբ: Մենք ունենք տարբեր երկրներում ֆուտբոլիստներ գտնելու մեր եղանակը եւ հնարավորինս չափ աշխատում ենք այցելել առաջնություններ:

Ինչպիսի՞ն կլինի ձեր հետագա գործունեությունը:

Դավիթ. Իհարկե, մենք դեռ մեծ ճանապարհ ունենք անցնելու: Բայց միշտ պետք է նպատակներ եւ երազանքներ ունենալ: Մենք երազում ենք մի օր ստեղծել ակումբ, որտեղ կկարողանանք օգտագործել մեր սելեկցիոն եւ կազմակերպչական հնարավորությունները: Մենք դրան ենք ձգտում:

Վերա Մարտիրոսյան

Հետևեք NEWS.am SPORT-ին Facebook-ում, Twitter և Telegram-ում