Արթուր Սահակյան. Մեզ կարող էր բաժին հասնել «Կայրաթից» ավելի բարդ մրցակից

Ֆուտբոլի Հայաստանի գավաթակիր, սուպերգավաթակիր ու փոխչեմպիոն Երևանի «Նոայի» հաջողությունները շատերը կապում են մարզչական գրագետ աշխատանքի ու ֆուտբոլիստների հաջող ընտրության հետ, բայց ակումբն առանձնանում է նաև ճիշտ կառավարման համակարգով: Կարճ պատմություն ունեցող ակումբում աշխատում են երիտասարդ մասնագետներ, և այդ քաղաքականությունն արդարացնում է իրեն: «Նոայում» իրեն վատ չի դրսևորում նաև երիտասարդ ու հեռանկարային սպորտային տնօրենը, իսկ գործադիր տնօրենի պաշտոնը զբաղեցնում է նախկին ֆուտբոլիստ, 28-ամյա Արթուր Սահակյանը։

NEWS.am Sport-ի թղթակցի հետ զրույցում Արթուր Սահակյանն անդրադարձել է Եվրոպայի լիգայի որակավորման առաջին փուլի վիճակահանությանը, խոսել ակադեմիա ունենալու հեռանկարների ու ակումբի տրանսֆերային քաղաքականության մասին:

Եվրոպայի լիգայի որակավորման առաջին փուլում «Նոային» բաժին հասավ բավականին բարդ մրցակից, որը հանդիպումն անցկացնելու է տանը: Ինչի՞ հաշվին «Նոան» կարող է հաղթել «Կայրաթին»:

Նախ նշեմ, որ մեզ կարող էր բաժին հասնել ավելի բարդ մրցակից: Մեր բոլոր՝ 4 հնարավոր մրցակիցներն էլ բարդ թիմեր էին, և ոչ մեկի հետ էլ հեշտ չէր լինելու: Այս դիմակայությունում կարող ենք հաղթել այն նույն բանի հաշվին, ինչի հաշվին դարձանք Հայաստանի գավաթակիր, սուպերգավաթակիր ու փոխչեմպիոն՝ մեր միասնականության, ուժեղ թիմային ոգու ու թասիբի շնորհիվ:

Կորոնավիրուսի համավարակի պատճառով «Կայրաթը» մեկ ամսից ավելի խաղ չի անցկացրել: Դա դժվարություններ առաջացնո՞ւմ է մրցակցին ուսումնասիրելու հարցում:

Չեմ կարծում: Այժմ մենք ուսումնասիրում ենք նրանց թիմը, ֆուտբոլիստներին անհատապես: Չեմ կարծում, որ մեծ դժվարություններ կլինեն այդ գործընթացում:

Այս տարին անհավանական ստացվեց «Նոայի» համար: Նոր մրցաշրջանում ի՞նչ սպասենք թիմից:

Մեկ քայլ ավելի բարձր: Մեր հաջորդ նպատակը չեմպիոնությունն է:

«Նոայի» գլխավոր մարզիչ Իգոր Պիկուշչակի գործոնն առանցքային համարո՞ւմ եք թիմի հաջողություններում:

Միանշանակ, այո:

Հայաստան տեղափոխվելուց առաջ Պիկուշչակը մարզչական մեծ փորձ չուներ: Ինչպե՞ս նա հայտնվեց ձեր ուշադրության կենտրոնում:

Ես մարզիչին ճանաչում եմ 2011 թվականից, երբ նա դեռ ֆուտբոլիստ էր: Այդ ժամանակվանից ես ծանոթ եմ նրան: Մարզչական ընտրության հարցում մենք ունեինք նաև այլ տարբերակներ: Մեր ընտրությունը կանգ առավ Իգոր Պիկուշչակի վրա, քանի որ մեր հայացքներն ու նպատակները համընկնում էին: Ինչ վերաբերում է փորձին, նա կարճ, բայց բավականին արդյունավետ աշխատանք է կատարել «Կրասնոդարի» երկրորդ թիմում և հաղթել է Ռուսաստանի երիտասարդական առաջնությունում: Որպես ֆուտբոլիստ ևս նա ունի բավականին մեծ փորձ, որը օգնեց նրան:

Վերջին օրերին «Նոան» պայմանագիր կնքեց Հայաստանի հավաքականի 2 ֆուտբոլիստների ու մի քանի հայ խաղացողների հետ: Գաղտնիք չէ, որ «Նոայում» գերակշռող մաս են կազմում լեգեոնականները: Եթե չլիներ լեգեոնականների սահմանափակման օրենքը, ակումբի տրանսֆերային ուղղվածությունը կփոխվե՞ր:

Մեր ակումբը միշտ պատրաստ է եղել որակյալ ֆուտբոլիստներով համալրվելուն: Եթե հնարավորություն կա համալրվել լեգեոնականի խաղամակարդակի հայ ֆուտբոլիստով, միանշանակ, նախապատվություն կտրվի տեղացի խաղացողին: Նախորդ մրցաշրջանում մենք չկարողացանք այնպես անել, որ համալրվենք համարժեք տեղացի ֆուտբոլիստներով, այդ պատճառով լեգեոնականները շատ էին թիմում: Լեգեոնականների սահմանափակման կիրառումն այս տարի մեզ դրթեց նրան, որ ունենանք նվազագույնը լեգեոնականների մակարդակի հայ ֆուտբոլիստներ, ինչին մենք ձգտում ենք: Կարծում եմ, որ մեր նորեկներն ու թիմում եղած ֆուտբոլիստներն իրենց դերը կունենան մեր հաջողություններում:

Լուրեր էին շրջանառվում, որ «Նոան» հետաքրքրված է Գաել Անդոնյանի ծառայություններով: Նրա հետ բանակցե՞լ եք:

Այդ լուրերը չեն համապատասխանում իրականությանը:

«Նոան» ունի մանկապատանեկան թիմեր, որոնք այնքան էլ շատ չեն: Ավելի վաղ նշել էիք, որ ունեք ակադեմիա բացելու ծրագրեր: Ի՞նչ փուլում է դա:

Որոշակի ուղղվածության համար անհրաժեշտ են ենթակառուցվածքներ, որպեսզի կարողանանք համակարգված աշխատել: Այդ հարցով աշխատանքները մոտենում են ավարտին: Մոտ ժամանակներս կունենանք մեր ակադեմիան: Աշխատանքներն ընթացքի մեջ են: Կփորձենք ստեղծել մեզ համապատասխան ակադեմիա, այսինքն՝ եղածի վրա կառուցել:

Վերջերս ակումբը ներկայացրեց նոր համազգեստը: Երկրպագուները կարո՞ղ են գնել թիմի մարզաշապիկներ:

Այս պահին՝ դեռ ոչ, բայց մեր ծրագրերում կա ֆան-խանութի ստեղծում, ինչից հետո այդպիսի հնարավորություն կլինի:

Նախորդ տարի ակադեմիա զարգացնելու հարցով համագործակցություն էիք սկսել արտասահմանյան ակումբների հետ: Արդեն որոշե՞լ եք, թե որ մոդելն եք ընտրելու:

Մենք դեռ չենք ընտրել որևէ մոդել, բայց կապ ենք պահպանում տարբեր ակումբների հետ: Դեռ նախընտրած տարբերակ չունենք, քանի որ դրանք շատ են՝ գերմանական և հոլանդական մոդելներ, ինչպես նաև՝ իսպանական, որի հետ ծանոթացանք Խինես Մելենդեսի միջոցով: Առաջնայինը ենթակառուցվածքների հարցը լուծելն է, ինչից հետո կկենտրոնանանք մոդելի վրա: Մենք ջերմ հարաբերությունների մեջ ենք արտասահմանյան տարբեր ակումբների հետ: Մեր սպորտային բաժինն աշխատանքներ է տանում այդ հարցով:

Ֆուտբոլային կարիերան ավարտելուց հետո Դուք միանգամից անցաք պատասխանատու աշխատանքի: Սկզբում աշխատում էիք «Արցախի» ղեկավար կազմում, իսկ հիմա «Նոայում» եք: Բավական երիտասարդ տարիքում այդպիսի պատասխանատու պաշտոն եք զբաղեցնում: Փորձի պակասը շա՞տ էր զգալ տալիս սկզբում:

Իհարկե, տալիս էր: Երբ ամեն օր, բացելով աչքերդ, պատկերացնում ես մարզում կամ հանդիպում ու միանգամից վերածվում ես այլ կերպարի, դա նորություն է, որը, ճիշտն ասած, հաճելի նորություն է: Սկզբնական շրջանում դժվարություններ լինում էին, բայց կարողացա շուտ մտնել ռիթմի մեջ, կենտրոնացա միայն գործի վրա, և ադապտացիոն փուլը բավականին կարճ տևեց:

Նոր մրցաշրջանը կարծես անկանխատեսելի է լինելու, քանի որ որոշ ակումբներում գլոբալ փոփոխություններ են տեղի ունենում: Ո՞ր թիմերին եք համարում ձեր գլխավոր մրցակիցները:

Բոլոր՝ 9 թիմերին էլ համարում եմ լուրջ մրցակից: Չկա մի թիմ, որին մյուսից ավելի լուրջ վերաբերվեմ: Բոլորին նույն կերպ ենք վերաբերվում:

Վերջին օրերին ֆուտբոլային աշխարհը սգում է երիտասարդ մարզիչ, նախկին ֆուտբոլիստ Լևոն Ղասաբօղլյանի մահը: Դուք նրա հետ աշխատել եք նույն ակումբում: Ինչպիսի՞ն եք հիշում Լևոն Ղասաբօղլյանին:

Լևոն Ղասաբօղլյանին ճանաչում եմ մանուկ հասակից, սակայն ավելի մտերմիկ նրա հետ ծանոթացել եմ 2012 թվականին, երբ տեղափոխվեցի «Ալաշկերտ»: Միշտ հրաշալի հարաբերություններ ենք ունեցել Լևոնի հետ: Նա շատ լավ ավագ ընկեր էր: Նա՝ որպես ֆուտբոլիստ, թիմում շատ կարևոր կերպար էր երիտասարդների համար: Հետագայում միասին աշխատել ենք, երբ նա արդեն մարզիչ էր և բավականին մեծ հեռանկարներ ուներ այդ գործում: Վերջին անգամ հանդիպել ենք Բելեկում, որտեղ ուսումնամարզական հավաք էինք անցկացնում: Երբ իմացա, որ նրա գլխավորած թիմն այնտեղ է, մեկնեցի նրանց հյուրանոց, որտեղ հանդիպեցինք և զրուցեցինք: Իհարկե, շատ ծանր է: Դժվար է պատկերացնել, որ Լևոնն այլևս մեզ հետ չէ: Նա իմ հիշողություններում միշտ կմնա որպես ավագ ընկեր, դրական կերպար, մարդ, որը չկարողացավ ավարտին հասցնել իր երազանքները, որոնք շատ օգտակար կլինեին բոլորիս ու, մասնավորապես, հայկական ֆուտբոլի համար:

Եղբայրդ՝ Յուրա Մովսիսյանը, տևական ժամանակ բացակայում է խաղադաշտից և չունի ակումբ: Նրա կարիերայի հետագա ընթացքի հետ կապված որևէ տեղեկութուն ունե՞ք:

Մոտ օրերս նա բոլոր հարցերին կպատասխանի և տեղեկություն կհայտնի այդ մասին:

Դավիթ Եղիազարյան